Zit je dan. 12:00 uur stipt, pyjama en badjas
nog aan. Ik kijk naar buiten hoe Nederland ondertussen is veranderd in Winter
Wonderland. En zo zit ik al ongeveer een uur. Ik ben niet heel erg een natuurmens
maar oh, wat kan ik genieten van sneeuw. Het heeft iets magisch. Alles lijkt
helderder, mijn hoofd wordt lichter en ik verdwijn langzaam in mijn dagdroom.
Mijn dagdroom waarin ik in de sneeuw engeltjes lig te maken en aan helemaal
niets hoef te denken. Maar goed, al snel word ik weer wakker uit mijn dagdroom
en staat de realiteit weer voor de deur. De realiteit waarin ik wél heel erg
veel moet nadenken. Té veel moet nadenken eigenlijk. Maar dat ga ik even
vergeten. Ik ga mezelf eerst aankleden en engeltjes maken in de sneeuw. En
helemaal nergens aan denken, punt uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten